Kilka słów o miłości?

Dlaczego tak jest, że ludzie tak bardzo się ranią? Jak to jest, że jesteśmy z człowiekiem bardzo blisko, a w jednej chwili możemy to stracić i stać się obcymi osobami? Ludzie w tych czasach nadużywają słowa "kocham". Jest ono mówione zbyt często, nie twierdzę, że powinniśmy to mówić rzadko, lecz z umiarem. Bo jakiż maja sens słowa wypowiadane bez zastanowienia? Akurat ten zwrot powinien być zachowany dla specjalnej osoby, mówiony w specjalnych okolicznościach, a nie rzucone byle jak do jakiejkolwiek osoby. Być może nazwiecie mnie tradycjonalistką, ale uważam że ta tradycja powinna być zachowana. Nie można rzucać słów na wiatr, gdyż przez to potem inni cierpią.

 Po pewnych wydarzeniach w moim życiu, uznałam że nie warto się zatracać w kimś, zbytnio angażować w związki. Dziewczyny powinnyśmy być silne i niezależne, tak jak narzuca nam to XXI wiek. Wiele się teraz słyszy o zdradach i tym podobnych, tego nie toleruję, ale chciałabym aby mężczyźni dostrzegli że my też mamy uczucia. Wydarzenia o których nie będę tu pisać doprowadziły mnie do pewnych wniosków, oto jeden z nich:

To chłopaki powinni za nami szaleć, a nie odwrotnie. Pragną tego czego mieć nie mogą, więc tak też będę się zachowywać, nie będę się zatracać. Chociaż nie wiem jak bardzo trudne to będzie. Uważam bowiem, że wszystko siedzi w naszej głowie i prawdą jest to w co się wierzy. Ja wierzę w to, że nikt już mnie nie zrani, więc tak też będzie. I tego również życzę każdej z nas. Wiem jaki to ból zostać odrzuconym i nie chcę aby żadna dziewczyna tak się czuła. Nikomu tego nie życzę

.

Nawiasem mówiąc, nigdy nie sądziłam, że będę mówić czy pisać o miłości, ale sama siebie zaskoczyłam. Może ktoś z was ma jakieś ciekawe rady, poglądy czy opinie na ten temat? Chętnie się z nimi zapoznam..